Pitch: In Film over film: Nouvelle Vague tot postmodernisme wordt gekeken naar films over films, een favoriet subgenre van veel filmmakers. Hoe kijken we naar zelfbewuste films, zoals die van schrijver/regisseur Charlie Kaufman (I’m Thinking of Ending Things)? Hoe wordt binnen de Nouvelle Vague en postmoderne films als Deadpool een spel gespeelt met de kijker?
